Er zijn zo van die figuren, die in de te korte tijd dat ze op deze wereld vertoefden een dermate indrukwekkend oeuvre bijeen zongen / schreven / speelden, dat ze werkelijk “unforgettable” geworden zijn.

Pianist en zanger Nat “King” Cole was er daar zeker een van en naar aanleiding van de vermoede honderdste verjaardag van ’s mans geboorte (het kan ook dat Nat in 1916 of 1918 ter wereld kwam), komt het Franse Cristal Records met een drievoudige CD box, samengesteld door Claude Carrière, een kerel die van zichzelf al een beetje een legende is: hij presenteerde meer dan dertig jaar lang dé jazz-show bij uitstek op France Musicue en geldt als een heuse autoriteit binnen de Europese jazzkennersgemeenschap.

Carrière selecteerde in totaal 66 nummers van Cole, goed voor ruim drie uur muziek en vooral luisterplezier. De nummers werden thematisch gerangschikt en zo komt het dat CD 1 “The Voice” als titel meekreeg en de focus legt op de zanger/crooner Cole. Nummers als “Mona Lisa”, “Unforgettable”,”Smile” en “Perfidia” staan hier op de playlist, terwijl op CD 2, die “The Trio” getiteld werd, meer de jazzpianist en bandleader in de kijker gezet wordt, met nummers als “Sweet Lorraine”, “Dream a Little Dream of Me”,”Route 66” en “When I Take My Sugar to Tea”. CD 3 is dan weer een verzameling opnames van diverse origine, met de pianist in actie in verschillende settings, van trio tot groot orkest. Hiervan vallen nummers als “Three Little Words”, “How High The Moon”,”Don’t Blame Me” op, al staan er nog ruim twintig andere op deze schijf.

Optelsom: een ronduit fantastische box, die wellicht voor de echte Cole-heads niks nieuws bevat -de man stierf dan ook al in 1965, zodat de kans p^onuitgegeven werk redelijk klein geworden is-, maar die voor elke andere melomaan de perfecte inleiding vormt tot de werken van één van de allergrootsten, die de amusementsmuziek de voorbije eeuw heeft voortgebracht.

Deze box is de perfecte inleiding, maar vormt verder wel een risico: je wil almaar meer te weten komen over deze gigant en als je echt begint te spitten, kun je maar beter over een stevige portemonnée beschikken. Voor alle anderen is dit gewoon een perfecte verzameling: je wil ze graag hebben, geven en krijgen!

(Dani Heyvaert)